Νύχτωσε. Σταμάτησε ο θόρυβος της ημέρας.
Ξαπλώνω και εκεί στα ήσυχα και στα ζεστά σκέφτομαι...
Οι σκέψεις περνούν αργά, η μνήμη επαναφέρει τις μικρές και μεγάλες στιγμές μου που έζησα από το πρωί ως τα τώρα.
Αλλού πίκρες, αλλού λάθος κουβέντες.
Άλλοτε και χαρές και καρδιοχτύπια, αγωνίες ή και ειρηνικές
στιγμές που μου έδωσαν απλοχωριά και γαλήνη.Οι σκέψεις περνούν αργά, η μνήμη επαναφέρει τις μικρές και μεγάλες στιγμές μου που έζησα από το πρωί ως τα τώρα.
Αλλού πίκρες, αλλού λάθος κουβέντες.
Δόξα τω Θεώ! με ακούω να λέω αβίαστα.
Χαμογελώ και μαλακώνει η ψυχή μου.
Και μετά συνεχίζω: Κύριε βοήθησέ με, δώσε μου τη δύναμη να συνεχίσω...
Άλλες φορές πάλι δεν χορταίνω να λέω: Δόξα τω Θεώ!
Κι έτσι, γλυκά, με παίρνει ο ύπνος.
Με το όνομα Του στο στόμα μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου