Το χάνι της ξεγνοιασιάς

Με κλειστά βλέφαρα και με την κούραση να δίνει το κατάλληλο βάρος ήρθε η νύχτα και αγκάλιασε το δωμάτιο.

Μα ξαφνικά απρόσκλητες σκέψεις άρχισαν να μπαινοβγαίνουν προκαλώντας ένα χάος και μια φασαρία φοβερή.

Μέσα σε μια στιγμή γλέντι στήθηκε τρικούβερτο με ένα απροσάρμοστο χορό που δεν είχε μήτε βήματα, μήτε αρχή μα μήτε και τέλος. 

Η κάθε μια έσερνε τα δικά της βήματα, είχε το δικό της ρυθμό, μα πάντα όλες μαζί στον ίδιο κύκλο.

Κι ενώ όλο αυτό έμοιαζε αδιέξοδο, ήρθε μια δυνατή βροχή, κάτι σαν μάνα εξ ουρανού κι η συγκέντρωση διαλύθηκε.
Στην αρχή όπως-όπως, μα μετά από λίγο με μια σειρά, έφυγαν όλοι από τη σκηνή.

Κι έγινε και πάλι η αγκαλιά της νύχτας
το χάνι της ξεγνοιασιάς για τον ταξιδευτή.