Μα πως να χαιρόμαστε πάντοτε όταν όλη η φύση καταστρέφεται; όταν όλη η οικονομία καταποντίζεται, όταν οι σχέσεις μας οικογενειακές και φιλικές, κάποιες φορές, αν όχι τις περισσότερες, μας συνθλίβουν;
Όμως τι εννοούμε χαρά;
Είναι χαρά να γελώ; είναι χαρά να αισιοδοξώ με την φαντασία αυτών που πρόκειται να έρθουν; είναι χαρά να νικώ τον άλλον; μα ποιον "άλλο" όμως εννοώ; αυτόν που είναι συνεργάτης στη δουλειά ή φίλος στην παρέα;
Μπορεί κανείς να χαίρεται και με ποιον τρόπο θα μπορούσε η χαρά του να είναι αληθινή; και αληθινή εννοώ να ανοίγει η καρδιά, να νοιώθεις πλήρης τη στιγμή που χαίρεσαι και να είναι χαρά γι αυτό που είμαι, για αυτό που ζω. Ένας τρόπος ζωής που θα στέκεται και θα αφήνει ένα παράθυρο ανοικτό ώστε η σκοτεινιά της ψυχής μου να μαζεύεται με συστολή μπρος στο φως που θα αφήνω να μπει στο δωμάτιο της ψυχής μου. Ένας αέρας που θα ανανεώνει το οξυγόνο μου έτσι ώστε η μούχλα, η μιζέρια και η απελπισία θα στέκουν παράμερα και δε θα βρίσκουν χώρο να σταθούν.
Σκοπός αυτού του μπλογκ είναι να προσπαθεί να βάζει μικρές σφήνες ώστε να μένει ανοικτό το παράθυρο της ψυχής μας για να μπορεί να περνά μια μικρή χαραμάδα φωτός στο πυκνό σκοτάδι της ψυχής μας...
Πολύ σημαντικά και ζωτικά πάνω απ' όλα τα ερωτήματα αυτά.. Μακάρι να μην σταματήσουμε να τα ψάχνουμε και να καταφέρνουμε μέρα με τη μέρα να έχουμε όλο και πιο πολύ μέσα μας την αληθινή χαρά και τη ζωηφόρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή αρχή στο blog σου!!! Περιμένω να διαβάσω κι άλλα κείμενα!
Χ.
Πολύ ωραίο Μπλοκ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή αρχή !
Φ.
Μας άρεσε και εμάς το μπλογκ σου, ευχόμαστε καλή αρχή και καλή επιτυχία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιωρ. Αθ.