Άννα, σαν βγεις στον δρόμο της ζωής, να θυμάσαι πως και θα πληγωθείς και θα πληγώσεις.
Πως και θα πέσεις, θα σηκωθείς και ξανά θα ξεκινήσεις από την αρχή.
Πως θα υπάρχουν μέρες που δε θα έχεις τη δύναμη να πιεις ένα
ποτήρι νερό κι άλλες που όλα θα σου φαίνονται απλά κι εύκολα, σαν το ποταμάκι
που κυλάει το νερό του από πλούσιες πηγές.
Θα σου συμβούν πολλά, που θα έχουν να κάνουν με τις δικές σου
επιλογές.
Αλλά και πολλά, που θα σου είναι εντελώς ακατανόητα, θα νοιώσεις
αβοήθητη και μόνη, πέρα από κάθε δυνατότητα κατανόησης.
Όμως πάντα να έχεις το μυστικό κλειδί μαζί σου, θα σου φανεί
χρήσιμο παντού, ακόμη και στις απροσπέλαστες καταστάσεις:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου