Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012

Ὁ Ἥλιος καὶ ὁ Ἀέρας

Ὁ Ἀέρας θύμωσε,
μὲ τὸν Ἥλιο μάλωσε.
Ὁ Ἀέρας ἔλεγε:
– Εἶμαι δυνατότερος!
Καὶ ὁ Ἥλιος ἔλεγε:
– Σὲ περνῶ στὴ δύναμη!
Ἕνας γέρος γεωργὸς
μὲ τὴ μαύρη κάπα του
στὸ χωράφι πήγαινε.
Ὁ Ἀέρας λάλησε:
– Ὅποιος ἔχει δύναμη
παίρνει ἀπὸ τὸν γέροντα
τὴ χονδρὴ τὴν κάπα του!
Φύσησε, ξεφύσησεν,
ἔσκασε στὸ φύσημα,
ἄδικος ὁ κόπος του.
Κρύωσεν ὁ γέροντας
καὶ διπλὰ τυλίχθηκε
στὴ χονδρὴ τὴν κάπα του.
Μὰ κι ὁ Ἥλιος λάλησε:
– Ὅποιος ἔχει δύναμη
παίρνει ἀπὸ τὸ γέροντα
τὴ χονδρὴ τὴν κάπα του!
Ἔφεξεν ὁλόλαμπρος,
καλοσύνη σκόρπισε,
κι ἔβγαλεν ὁ γέροντας
τὴ χονδρὴ τὴν κάπα του.
Πάλι ξαναλάλησε:
– Ἄκουσε καὶ μάθε το,
σὲ περνῶ στὴ δύναμη,
γιατὶ πᾶς μὲ τὸ κακὸ
κι ἐγὼ πάω μὲ τὸ καλό!


Του Γεωργίου Δροσίνη

3 σχόλια:

  1. Δεν θα έπρεπε το ποίημα να υπάρχει στα βιβλία του δημοτικου;Ομορφες ,απλές εικόνες,που μπορεί να τις νιώσει και να τις καταλάβει ο καθένας,μικρός και μεγάλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι ένα ποίημα που το πρωτοδιάβασα στο δημοτικό και οι όμορφες, απλές μα και δυνατές εικόνες του με συντροφεύουν στη μέχρι τώρα ζωή μου. Συμφωνώ μαζί σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μου θύμισες τα παιδικά μου χρόνια, όπου στο ανθολόγιο του Δημοτικού μαθαίναμε το ποίημα αυτό... Οσμή άλλης εποχής, με απλή σοφία παντοτινά επίκαιρη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή