Κυριακή 18 Αυγούστου 2013

Ευλογημένος!...





Είναι γνωστός ο δρόμος.
Δρόμος χιλιοπερπατημένος και χιλιοειπωμένος...
"Ευλογημένος να 'σαι παιδάκι μου"...
Ευχή καρδιακή, που κινεί τα χείλη, αιώνες τώρα...
Οι λέξεις ζεσταίνουν την καρδιά. Δείχνουν τον στόχο της μοναδικής ζωής, που έχει νόημα να ζεις. Θυμίζουν εκείνο που λαχταράς και βήμα-βήμα πορεύεσαι τις ώρες σου, τις ημέρες σου, τα χρόνια σου.
Και η ευχή ποθείς να σε σκεπάζει όλο και πιο πολύ.

Σκαλίζεις τον ήρωα μέσα σου, τον βρίσκεις ακέραιο και τον παιδαγωγείς, για να είναι αυτός που η ευλογία θα είναι η τροχιά του μες στην ιστορία τη δική σου, της οικογένειας σου, της ανθρώπινης φυλής που αξίζει και που θέλεις να ανήκεις...

"Ευλογία και έλεος να σε οδηγεί παιδάκι μου" ...ακούς τη φωνή να σε συντροφεύει και να σε οδηγεί.

Μοναχικός ήρωας στην απόφαση, μα ποτέ στη Ζωή!





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου