Ανησυχίες

Είναι νύχτα και ξυπνάς αλαφιασμένος.

- Τι μου συμβαίνει; Γιατί νοιώθω άγχος; Τι με βασανίζει;

Ή είναι μέρα και ξαφνικά μια ταραχή σε βγάζει από την ήσυχη πορεία της καθημερινότητας.

Τότε, έστω και στιγμιαία, αρχίζει η προσπάθεια κατανόησης, η προσπάθεια να πω στον εαυτό μου τι μου συμβαίνει. Έρχονται σκέψεις που θεωρούμε πως μας αντιπροσωπεύουν, μας βοηθούν να δώσουμε ένα όνομα σε αυτό που μας σπρώχνει, που μας πιέζει σε δωμάτια που δεν βλέπουμε, δεν καταλαβαίνουμε.

Μας αγχώνει, όμως, ακόμη περισσότερο η γνώμη μας, το πως ονομάζουμε αυτό που μας συμβαίνει.

Κι ίσως το συζητήσουμε και με άλλους. Η αγωνία μας να το τακτοποιήσουμε, η ανάγκη μας να ξαναγυρίσουμε στους συνηθισμένους μας ρυθμούς, μας πιέζει.  Θέλουμε να το καταλάβουμε κι αν δεν τα καταφέρουμε να το απωθήσουμε στα τρίσβαθα της ψυχής μας, και νομίζουμε πως συνεχίζουμε να ζούμε "ήσυχα".

Τις στιγμές αυτές, που ο εαυτός μας απαιτεί την προσοχή μας, την κατανόησή μας, την αγάπη μας είναι και οι πιο σημαντικές, οι πιο σπουδαίες στη ζωή μας.

Απαραίτητο να κατανοήσουμε αυτό που μας συμβαίνει με υπομονή και κριτήριο αλάνθαστο την εσωτερική γαλήνη κι όχι το γρήγορο ξεπέρασμα των όποιων ανησυχιών μας.

Απαραίτητη η ειλικρίνεια, η αποδοχή και η συγχώρεση και πάνω από όλα η αγάπη, όχι μόνο από εμάς για εμάς, αλλά και από έξω μας, από κάποιον που εκτιμούμε, αγαπάμε και μας αγαπά.