Αυτός ο τόσο θαυμαστός μικρόκοσμος!

Και τι να κάνεις; Ε; Μου λες;
Τι μπορείς να κάνεις όταν δεν ξέρεις πού να κοιτάξεις;
Όταν αποφεύγεις τις αλήθειες, αλλά χωρίς αυτό να σημαίνει πως γνωρίζεις πως εκεί βρίσκεται αυτό που ψάχνεις;

Το ψάχνεις όμως και θες άραγε, να το δεις στ’ αλήθεια;

Έχεις μετρήσεις το φόβο και τον πόνο που κρύβει η αλήθεια; Τον αντέχεις; Πόσους πόνεσες και λες, επειδή σε πόνεσαν... μα σου αρκεί αυτό για να είσαι καλά και να αντέξεις να δεις;

Η γενναιότητα είναι κάτι πέρα από αυτό που φαίνεται να μπορείς στην πραγματική ζωή. Είναι κάτι πιο πολύπλοκο, πιο σύνθετο κι ας λένε πως η αλήθεια είναι απλή, δεν ξέρω μπορεί και να είναι, αλλά δεν παύει ο άνθρωπος που την ψάχνει να είναι πιο πολύπλοκος, πιο δημιουργικός, αλλά και πιο δύσκολος.

Όταν έρχονται οι δυσκολίες φτιάχνει άμεσα τις άμυνες του.
Δημιουργεί την πραγματικότητα που αντέχει.
Τόσο άμεσα που ούτε ο ίδιος μπορεί να δει, να καταλάβει.
Και όλα αυτά που ζει μοιάζουν να είναι έτσι αληθινά, αφού αυτός τα ζει που τα ορίζει, έτσι τα θεωρεί.

Όμως η αλήθεια είναι σκληρή και πιο δυνατή από κάθε εικόνα, από κάθε δική μου μετάφραση και ζητάει να βγει προς τα έξω. Να φανερωθεί.
Και θα πρέπει να γκρεμίσεις ότι έχτισες στην "πραγματικότητα", στην δική σου αλήθεια, εκείνη που άντεχες να βλέπεις, εκείνη που άντεχες να ζεις...

Κι αυτό δεν γίνεται παρά μόνο όταν είσαι έτοιμος. Όσο μα όσο και αν λες πως θες να δεις, δεν πρόκειται να συμβεί. Παρά μόνο όταν αντέξεις να δεις.

Μυστήριο μέγα ο τρόπος που λειτουργεί ο μικρόκοσμος μας.

Ψηλαφείς κάτι και είναι όντως κάτι. Το όλον κρυμμένο στο σκοτάδι. Τυφλοί προσκυνητές μιας πλασματικής πραγματικότητας.
Και η αλήθεια εκεί, μέσα σου, εσύ!

Εσύ που όλα τα "δημιούργησες" χωρίς εσένα, βιαστικά και πρόχειρα, όπως όταν ψάχνεις μια λύση απελπισίας και οι επιλογές που έχεις δεν είναι σε πρώτη ζήτηση. Αρπάζεσαι από ότι βρεις, ίσα για να επιπλεύσεις ως κάποιο σταθερό σημείο.

Αλλά όταν θα φτάσεις δεν θα είσαι εσύ, αλλά αυτός που θέλησες να γίνεις για να αντεπεξέλθει στα ζόρικα.

Κι αυτό ναι μεν χτίζει χαρακτήρα, αλλά κρατάει τον αληθινό σου εαυτό στα υπόγεια, σαν κάτι αδύναμο, κάτι με το οποίο δεν θες ή δεν ξέρεις πώς να έχεις σχέση.