Ο Εραστής της Ζωής

Πάντοτε Χαίρετε με την θλίψη να συνοδεύει την  καθημερινότητα.  Λες και δεν μπορεί να ξεχωρίσει από το σαρκίο μου. Σαν φοβισμένος σύντροφος που με τραβά με το στανιό κοντά του.

Πάντοτε Χαίρετε επειδή επιμένω να επιλέγω να ζω με τον εραστή της Ζωής που η ψυχή μου τον αναγνωρίζει ως τον μόνο αληθινό έρωτα που την θλίψη  αλλοιώνει σε αγάπη.

Πάντοτε Χαίρετε κι ας με καθίζει στο χώμα  δείχνοντας μου μόνο αυτά που βλέπουν και ακούν όλοι οι συνετοί. Πως ο λόγος που γεννήθηκα, όπως μαθαίνω κι από μικρή, είναι το ψωμί, η δόξα, η εξουσία. Η πυξίδα μου τότε μπερδεύεται και η πορεία μου με βγάζει σε κατσάβραχα.  Η απομάκρυνση μου από τα μαγνητικά πεδία της γης  μου δείχνει και πάλι προς τα που να τραβήξω.

Πάντοτε Χαίρετε με ελπίδα και πίστη για όσα αισθάνομαι και αγαπώ, για όσα βιώνω τόσο έντονα και που με ορίζουν και με οδηγούν σε απλωσιές και σε τοπία που η υπόστασή τους είναι παραπάνω από υπαρκτή.

Πάντοτε Χαίρετε είμαι όντας ερωτευμένη με την Ζωή. Μιας ζωής που έχει νόημα και καθαρότητα, αλήθεια και ειρήνη και που μόνο για αυτόν τον Λόγο αξίζει να ζω κι όχι απλή συγκατοίκηση με τον σύντροφο που μου δώσανε με προξενιό. Η ζωή αυτή κανένα ενδιαφέρον δεν έχει και με τίποτα δεν μπορεί να γεμίσει την ψυχή παρά μόνο ο Κύριος της, ο Εραστής της Ζωής, της Χαράς και της Αλήθειας!