Μνημόσυνο

Πάνε χρόνια μάνα που έφυγες.

Το ξέραμε, το περιμέναμε, μα και πάλι πώς μπορείς να πεις πως είσαι έτοιμος για το φευγιό ενός τόσο δικού σου ανθρώπου...;

Είχες προετοιμάσει ως και το φαγητό που θα τρώγαμε, όταν πια θα επιστρέφαμε χωρίς εσένα.
Μπερδεμένοι και σαστισμένοι το μαγειρέψαμε. 

Όλα μοιάζανε σαν να είσαι μαζί μας.

Τόσα χρόνια μετά κι ακόμη είναι σαν να είσαι μαζί μας.

Απαλή σαν χάδι.