Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Σε τι βοηθάει η θρησκεία;

Ένα νέο παιδί περνάει μπροστά από το κατάστημα που εργάζομαι και επαιτεί. Μοιάζει να είναι αφημένος στη δύναμη των ναρκωτικών. Εκείνη την ώρα καθόμασταν έξω και κουβεντιάζαμε με τη φίλη μου. Σταματήσαμε την κουβέντα και τον κοίταξαμε όταν μας ζήτησε χρήματα και μόλις έφυγε μου είπε:
 -Να τι είναι αυτό που θα πρέπει να κάνει η θρησκεία!
 -Τι εννοείς;
 -Μπορεί να διδάξει την έννοια του καλού και του κακού σε αυτούς τους ανθρώπους που έχουν βρεθεί σε δύσκολη κατάσταση, μόνοι, αβοήθητοι, που ζουν χωρίς οικογένεια γιατί ο φόβος θα τους αποτρέψει να κλέψουν ή ακόμη και να σκοτώσουν.
 -Νομίζεις πως αρκεί να σου πουν τι είναι καλό και τι κακό; Νομίζεις πως ο φόβος της τιμωρίας σε κάτι που δεν το σέβεσαι αρκεί; Και πέρα απ' όλα αυτά πιστεύω πως αυτό που ζητάς είναι η έκπτωση της θρησκείας. 
 -Μα γιατί; Τι είναι θρησκεία; Δεν είναι όλες αυτές οι απαγορεύσεις:
Ου κλέψεις, Ου μοιχεύσεις ... όλα αυτά τα ΟΥ τι είναι; Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου! Τίμα τον...  τι είναι αυτό; δεν σου λέει συνεχώς η εκκλησία τι να κάνεις και τι να μην κάνεις γιατί αλλιώς θα τιμωρηθείς;
 -Κατ' αρχάς δε τα λέει από μόνη της η εκκλησία αλλά ο ίδιος ο Χριστός. Δεν είναι κάτι που ανακάλυψε ο Χριστός για να σου δώσει κανόνες που απλώς σου μαθαίνουν πως να είσαι καλός άνθρωπος γιατί αλλιώς θα τιμωρηθείς. Μα ένας άνθρωπος που ψάχνει να βρει το νόημα της ζωής αυτά είναι οι νόμοι που πρέπει να πληρούν την έννοια μιας κοινότητας ανθρώπων.
 -Άρα μπορεί να βοηθήσει αυτούς τους ανθρώπους που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα να ακουμπήσουν σε αυτές τις απαγορεύσεις, τους κανόνες και να είναι καλοί άνθρωποι!
 -Νομίζεις πώς αρκούν οι κανόνες για να μην κλέψει ένας άνθρωπος ή ακόμη περισσότερο να μην φτάσει στο φόνο; Από προσωπική εμπειρία σου λέω πως αν έχεις φτάσει στον πάτο της ζωής και της ανέχειας το καλό και το κακό δεν σε ενδιαφέρει, το μόνο που σε νοιάζει είναι η επιβίωση με ότι τίμημα κι αν έχει.
 -Και τι σε βοηθάει η θρησκεία; Σε κάποιες θρησκείες σε κρατάει ο φόβος της τιμωρίας που θα έχεις αν πράξεις το κακό.
 -Έτσι είναι! Μόνο που δεν αρκεί! Δεν μπορεί να σε συνοδεύσει ο φόβος στο βάθος της ψυχής σου. Δεν μπορεί να σου δώσει απαντήσεις. Σε μια πραγματικά μεγάλη δυσκολία δεν μπορεί να σε κρατήσει όρθιο. Είναι η έκπτωση της πίστης μας. Οι προηγούμενες γενιές κρατιόντουσαν από το καλό και το κακό της θρησκείας γιατί μπορούσαν. Ήταν πιο κοντά στη φύση και είχαν φόβο Θεού που τους βοηθούσε να μείνουν πιστοί και να τηρούν και τον νόμο, χωρίς αυτό βέβαια να μπορεί να συμβαίνει πάντα. Σήμερα δεν σεβόμαστε τίποτα, χρειαζόμαστε αποδείξεις, χρειαζόμαστε κάτι πολύ περισσότερο από τους κανόνες. Θέλουμε να ερευνήσουμε την πίστη μας κι αυτό είναι ένα στάδιο που απαιτεί μεγάλη προσπάθεια από μας. Δεν φοβόμαστε το θεριό της φύσης που ξεσπάει, της δικής μας μα και του πλανήτη, αν και ακόμη μας υπερβαίνει, μα έχουμε πια γνωρίσει αρκετά για τους νόμους που τα προκαλεί. Η γνώση αυτή μας έφερε σε σύγκρουση με την πίστη μας, ίσως επειδή βασιζόταν πολύ στο άγνωστο και τον φόβο, και φάνηκε να είναι δύο αντίθετα πράγματα. 
 -Και ποιος είναι ο ρόλος της θρησκείας;
 -Δεν ξέρω τι εννοείς εσύ θρησκεία, πάντως γενικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ένα πλαίσιο στο οποίο ο άνθρωπος ψάχνει να βρει το νόημα της ζωής.
 Όμως για μένα εκκλησία είναι η κοινότητα των ανθρώπων που ζουν χαρές και λύπες μαζί. Άνθρωποι που θέλουν να κάνουν υπέρβαση στα καθημερινά τους θέλω και να έχουν επιθυμία, έρωτα πες καλύτερα, για κοινωνία αγάπης με τον Θεό και τον συνάνθρωπο τους. Άνθρωποι που νοιώθουν τις αγιογραφίες που έχει ο ναός τους, όχι απλές ζωγραφιές, μα, πρότυπα ζωής.
 -Δηλαδή, τι θες να μου πεις, πως αν έχει ο πλανήτης, εφτά, πες, δισεκατομμύρια ανθρώπους, πόσοι από αυτούς μπορούν να ζουν έτσι; ούτε εκατό χιλιάδες! Είναι πολύ δύσκολο αυτό, δεν γίνεται!
 -Το ξέρω. Όμως αυτό που είναι τόσο δύσκολο αυτό και φέρνει χαρά στις καρδιές μας και μπορεί να μας κρατήσει. Αλλιώς τι άλλο μπορεί να μου δώσει την πληρότητα που ποθώ; Όταν έχω ανέσεις οικονομικές ποτέ δεν νοιώθω πλήρης πάντα κάτι μου λείπει κι όταν βρεθώ σε πραγματικές δυσκολίες τι μπορεί να με σταματήσει; ο τύπος είναι τύπος και δεν έχει καμία δύναμη πάνω μου όταν φτάσω στον πάτο. Μόνο το να αγαπάς και να αγαπιέσαι έχει την δύναμη της θέωσης και της αθανασίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου