Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Η ομορφιά της Άνοιξης


Στην παλιά γειτονιά των Αθηνών, ένα γύρο από την Ακρόπολη, εκεί που ακόμη η πρωτεύουσα της Ελλάδος παραμένει όμορφη και νοικοκυρεμένη. Εκεί υπάρχουν όμορφες γειτονιές στα μέρη που ζούσαν και κυκλοφορούσαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι και αργότερα εγκαταστάθηκαν οι φτωχοί νησιώτες που σκαρφάλωσαν στους πρόποδες του βράχου της ακρόπολης και έχτισαν τα σπιτάκια τους όταν ήρθαν στην πρωτεύουσα για να μπορέσουν να βρουν ένα μεροκάματο. Η φτώχεια δεν εμπόδισε την παλιά Αθήνα να είναι χάρμα οφθαλμών χωρίς να βγάζει το μάτι του θεατή από την επιτήδευση.
 Εκεί ακριβώς βλέπεις να την περικυκλώνει λαοθάλασσα που αποζητά το σπάνιο τοπίο! Για χρόνια ολόκληρα προσπαθούσε ο Έλληνας να φύγει από την απλότητα, από τις αλάνες, το χώμα και τα δέντρα που του λέρωναν το νέο του κοσκινάκι, αυτό το καταπληκτικό όχημα με τις τέσσερις ρόδες και το υπέροχο τσιμέντο που σκουπιζόταν εύκολα αρκεί να είχες ξεριζώσει τη φύση που λέρωνε! Τα αυτοκίνητα μπήκαν στις αυλές, καταπάτησαν τους δρόμους σε διπλή σειρά, ενίοτε και τα πεζοδρόμια, η ζωή μας περιστράφηκε γύρω από αυτό το όχημα για δεκαετίες.  Οι δρόμοι ήταν πλέον καταπατημένοι!
 Τελευταία αρχίσαμε να θέλουμε την ομορφιά που αποκλείσαμε από τη ζωή μας και ειδικά όταν ανοίγει ο καιρός. Τότε λαχταράμε να βγούμε έναν περίπατο μα δεν έχουμε πού να περπατήσουμε.
 Έτσι όταν ο αττικός ουρανός λάμπει και όλη η φύση, όπου έχει μείνει, οργιάζει, ασφυκτιούμε στα στενά όρια που στριμώξαμε την ζωή μας και πάμε σαν μαγεμένοι σε αυτό το ραντεβού της άνοιξης στα μέρη που είναι εμφανής ο ερχομός της.

Η ομορφιά είναι απλή και η γοητεία της μεγάλη... μπορεί να μου πει κανείς όμως πώς αφήσαμε την απλότητα και βρεθήκαμε να ζούμε και να είμαστε σύνθετοι και πολύπλοκοι, δύσκολοι και βολεμένοι να τρέχουμε και να μην προλαβαίνουμε; Πώς έγινε να μας καταδυναστεύουν οι ευκολίες της σύγχρονης εποχής; Με τόσα κουμπιά, που κάνουν τις δουλειές μας ευκολότερες, με τα μέσα μεταφοράς που μίκρυναν τις αποστάσεις, με τις μηχανές που λύσανε τα χέρια στις νοικοκυρές, με το τσιμέντο που μας βοηθάει να μένουμε καθαροί και όλες τις σύγχρονες ανέσεις μας πώς γίνεται να ζούμε αγχωμένοι και να μη προλαβαίνουμε;

2 σχόλια:

  1. καλή Άνοιξη με ένα ποίημα:

    Προσευχὴ

    Κύριε, ποῦ στέλνεις τὴ βροχὴ στοὺς σπόρους
    καὶ τὸν ἥλιο στὴ μήτρα τῆς μητέρας,
    πο ἀποκρίνεσαι στο βέλασμα τοῦ ἀρνιοῦ
    μὲ τὸ οὐράνιο τόξο πάνω ἀπὸ τὴ χλόη,
    πο ἀπὸ ψηλὰ εὐλογεῖς, μέρα καὶ νύχτα,
    τῶν ἔναστρων ἀχτῶν τὴν ἀνανέωση
    τὸ φῶς καὶ τὴν ἀνάπτυξη μυριάδων
    διάφορων λουλουδιῶν – ἂς μὴν ἀκούσεις
    ποτὲ τὸ βέλασμά μου!.. Ὅμως, Κύριέ μου,
    τὴ δύση αὐτὴ μπορεῖς νὰ μοῦ στερήσεις
    μ’ ὅποια σου δυστυχία;.. Τὰ δάκρυα τοῦτα
    ποὺ βγαίνουν ἀπὸ τά βάθη πιὸ γαλάζια
    κι ἀπ’ τὶς πηγὲς τῆς Ἄνοιξης, μπορεῖς,
    Κύριε, νὰ τὰ ἐμποδίσεις;
    Κοίταξέ με,
    πῶς ἐπιμένω πίσω ἀπ’ τὶς τροχιὲς
    τῶν τελευταίων πλασμάτων σου! Εἶναι μάταιο
    νὰ μὲ κουράζεις πιότερο!..
    Ἄφησέ με
    μὲ ἥσυχη ἀναπνοὴ κάτω ἀπ’ τὸ κλῆμα
    τῶν ἄστρων σου νὰ κλάψω.. Δὲ μπορῶ
    Κύριέ μου, νὰ μισήσω! Ἀγάπησέ με!

    Βρεττάκος Νικηφόρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ...Κοίταξέ με,
      πῶς ἐπιμένω πίσω ἀπ’ τὶς τροχιὲς
      τῶν τελευταίων πλασμάτων σου! Εἶναι μάταιο
      νὰ μὲ κουράζεις πιότερο!..
      Ἄφησέ με
      μὲ ἥσυχη ἀναπνοὴ κάτω ἀπ’ τὸ κλῆμα
      τῶν ἄστρων σου νὰ κλάψω.. Δὲ μπορῶ
      Κύριέ μου, νὰ μισήσω! Ἀγάπησέ με!

      Τίποτα άλλο δεν έχω να πω παρά μόνο αμήν μέσα από την καρδιά μου...

      Διαγραφή