Καλό μήνα

Σηκώθηκα και σήμερα και αφού ετοίμασα τον καφέ μου, έκατσα στα ζεστά μου και άρχισα να τον απολαμβάνω γουλιά γουλιά!

Ο χειμώνας φέτος είναι πολύ μαλακός με βροχές, αλλά και αρκετές ηλιόλουστες ημέρες.

Ανησυχίες, φόβοι, ελλείψεις, δυσκολίες μετριάζουν και ανατέλλει η χαρά.

Μια άλογη χαρά που με προσμένει για να ζήσω το τώρα. Μα το μυαλό μου επιμένει να μου θυμίζει το αβέβαιο και να με φοβίζει... Θυμάμαι τότε το Λόγο του Χριστού:  "... μὴ οὖν μεριμνήσητε εἰς τὴν αὔριον, ἡ γὰρ αὔριον μεριμνήσει αὑτῆς· ἀρκετὸν τῇ ἡμέρᾳ ἡ κακία αὐτῆς..." και αμέσως επιστρέφω στο παρόν.

Το βάρος μικραίνει και ξανά ανασαίνω βαθιά. Νοιώθω μικρή, ασήμαντη στην αγκαλιά Του, σαν παιδί.

Ο Λόγος Του με συνεφέρνει, μου δίνει απαντήσεις, μου μαλακώνει την ψυχή, μου μικραίνει το βάρος, μου μικραίνει την ματαιοδοξία και δίνει νόημα στη ζωή μου!

Πάντα δίπλα μου, κοντά μου, φίλος μου και αδερφός μου, ο Πατέρας που με φροντίζει και με διαπαιδαγωγεί!